sinmortigi

Esperanto

Etymology

From sin (“self”) +‎ mortigo (“killing”) +‎ -i (infinitive verb suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): [sinmorˈtiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: sin‧mor‧ti‧gi

Verb

sinmortigi (present sinmortigas, past sinmortigis, future sinmortigos, conditional sinmortigus, volitive sinmortigu)

1. to commit suicide, to take one's own life

Conjugation

Conjugation of sinmortigi present past future singular plural singular plural singular plural tense sinmortigas sinmortigis sinmortigos active participle sinmortiganta sinmortigantaj sinmortiginta sinmortigintaj sinmortigonta sinmortigontaj acc. sinmortigantan sinmortigantajn sinmortigintan sinmortigintajn sinmortigontan sinmortigontajn passive participle sinmortigata sinmortigataj sinmortigita sinmortigitaj sinmortigota sinmortigotaj acc. sinmortigatan sinmortigatajn sinmortigitan sinmortigitajn sinmortigotan sinmortigotajn nominal active participle sinmortiganto sinmortigantoj sinmortiginto sinmortigintoj sinmortigonto sinmortigontoj acc. sinmortiganton sinmortigantojn sinmortiginton sinmortigintojn sinmortigonton sinmortigontojn nominal passive participle sinmortigato sinmortigatoj sinmortigito sinmortigitoj sinmortigoto sinmortigotoj acc. sinmortigaton sinmortigatojn sinmortigiton sinmortigitojn sinmortigoton sinmortigotojn adverbial active participle sinmortigante sinmortiginte sinmortigonte adverbial passive participle sinmortigate sinmortigite sinmortigote infinitive sinmortigi imperative sinmortigu conditional sinmortigus

See also

• sinmortigo (“a suicide”)