sinuatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of sinuō.
Participle[edit]
sinuātus (feminine sinuāta, neuter sinuātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sinuātus | sinuāta | sinuātum | sinuātī | sinuātae | sinuāta | |
Genitive | sinuātī | sinuātae | sinuātī | sinuātōrum | sinuātārum | sinuātōrum | |
Dative | sinuātō | sinuātō | sinuātīs | ||||
Accusative | sinuātum | sinuātam | sinuātum | sinuātōs | sinuātās | sinuāta | |
Ablative | sinuātō | sinuātā | sinuātō | sinuātīs | |||
Vocative | sinuāte | sinuāta | sinuātum | sinuātī | sinuātae | sinuāta |
References[edit]
- “sinuatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers