sjálfur

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjálfr, from Proto-Germanic *selbaz, from Proto-Indo-European *selbʰ- (“one's own”), from *s(w)e- (“separate, apart”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsjaulvʏr/

  Rhymes: -aulvʏr

Pronoun

sjálfur (feminine sjálf, neuter sjálft)

1. self

Declension

    strong declension

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	sjálfur	sjálf	sjálft
accusative	sjálfan	sjálfa	sjálft
dative	sjálfum	sjálfri	sjálfu
genitive	sjálfs	sjálfrar	sjálfs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	sjálfir	sjálfar	sjálf
accusative	sjálfa	sjálfar	sjálf
dative	sjálfum	sjálfum	sjálfum
genitive	sjálfra	sjálfra	sjálfra

Derived terms

• sjálfboðaliði (“volunteer”)
• sjálfsmorð (“suicide”)
• sjálfskaði (“self-harm”)