składownik

Polish

Etymology

From skład +‎ -ownik. First attested in 1788.

Pronunciation

• IPA^(key): /skwaˈdɔv.ɲik/
• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: skła‧dow‧nik

Noun

składownik m pers

1. warehouse employee, warehouse manager

Declension

Declension of składownik

	singular	plural
nominative	składownik	składownicy/składowniki (deprecative)
genitive	składownika	składowników
dative	składownikowi	składownikom
accusative	składownika	składowników
instrumental	składownikiem	składownikami
locative	składowniku	składownikach
vocative	składowniku	składownicy

Related terms

adjectives

• składalny
• składankowy
• składkowy
• składnicowy
• składniczy
• składnikowy
• składniowy
• składny
• składowiskowy
• składowy
• składzisty

 

adverbs

• składkowo
• składnie
• składniowo

 

nouns

• skład
• składacz
• składaczka
• składak
• składalnia
• składalność
• składaniec
• składanina
• składanka
• składarka
• składka
• składkowość
• składnia
• składnica
• składnik
• składniowość
• składność
• składowe
• składowisko
• składowość
• składzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• składać impf
• składkować impf
• składować impf
• skłaść pf

 

Further reading

• składownik in Polish dictionaries at PWN