skandinaviska

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈskɑndinɑ(ː)ʋiskɑ/, [ˈs̠kɑ̝ndiˌnɑ̝(ː)ʋis̠kɑ̝]
  • Rhymes: -iskɑ
  • Syllabification(key): skan‧di‧na‧vis‧ka

Noun[edit]

skandinaviska

  1. Alternative form of skandinaaviska

Declension[edit]

Inflection of skandinaviska (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
nominative skandinaviska
genitive skandinaviskan
partitive skandinaviskaa
illative skandinaviskaan
singular plural
nominative skandinaviska
accusative nom. skandinaviska
gen. skandinaviskan
genitive skandinaviskan
partitive skandinaviskaa
inessive skandinaviskassa
elative skandinaviskasta
illative skandinaviskaan
adessive skandinaviskalla
ablative skandinaviskalta
allative skandinaviskalle
essive skandinaviskana
translative skandinaviskaksi
abessive skandinaviskatta
instructive
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of skandinaviska (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative skandinaviskani
accusative nom. skandinaviskani
gen. skandinaviskani
genitive skandinaviskani
partitive skandinaviskaani
inessive skandinaviskassani
elative skandinaviskastani
illative skandinaviskaani
adessive skandinaviskallani
ablative skandinaviskaltani
allative skandinaviskalleni
essive skandinaviskanani
translative skandinaviskakseni
abessive skandinaviskattani
instructive
comitative
second-person singular possessor
singular plural
nominative skandinaviskasi
accusative nom. skandinaviskasi
gen. skandinaviskasi
genitive skandinaviskasi
partitive skandinaviskaasi
inessive skandinaviskassasi
elative skandinaviskastasi
illative skandinaviskaasi
adessive skandinaviskallasi
ablative skandinaviskaltasi
allative skandinaviskallesi
essive skandinaviskanasi
translative skandinaviskaksesi
abessive skandinaviskattasi
instructive
comitative
first-person plural possessor
singular plural
nominative skandinaviskamme
accusative nom. skandinaviskamme
gen. skandinaviskamme
genitive skandinaviskamme
partitive skandinaviskaamme
inessive skandinaviskassamme
elative skandinaviskastamme
illative skandinaviskaamme
adessive skandinaviskallamme
ablative skandinaviskaltamme
allative skandinaviskallemme
essive skandinaviskanamme
translative skandinaviskaksemme
abessive skandinaviskattamme
instructive
comitative
second-person plural possessor
singular plural
nominative skandinaviskanne
accusative nom. skandinaviskanne
gen. skandinaviskanne
genitive skandinaviskanne
partitive skandinaviskaanne
inessive skandinaviskassanne
elative skandinaviskastanne
illative skandinaviskaanne
adessive skandinaviskallanne
ablative skandinaviskaltanne
allative skandinaviskallenne
essive skandinaviskananne
translative skandinaviskaksenne
abessive skandinaviskattanne
instructive
comitative
third-person possessor
singular plural
nominative skandinaviskansa
accusative nom. skandinaviskansa
gen. skandinaviskansa
genitive skandinaviskansa
partitive skandinaviskaansa
inessive skandinaviskassaan
skandinaviskassansa
elative skandinaviskastaan
skandinaviskastansa
illative skandinaviskaansa
adessive skandinaviskallaan
skandinaviskallansa
ablative skandinaviskaltaan
skandinaviskaltansa
allative skandinaviskalleen
skandinaviskallensa
essive skandinaviskanaan
skandinaviskanansa
translative skandinaviskakseen
skandinaviskaksensa
abessive skandinaviskattaan
skandinaviskattansa
instructive
comitative

Swedish[edit]

Adjective[edit]

skandinaviska

  1. inflection of skandinavisk:
    1. definite singular
    2. plural

Noun[edit]

skandinaviska c

  1. the Scandinavian language group; Swedish, Norwegian, Danish, Faroese, and Icelandic
  2. a woman from Scandinavia

Declension[edit]

Declension of skandinaviska 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative skandinaviska skandinaviskan skandinaviskor skandinaviskorna
Genitive skandinaviskas skandinaviskans skandinaviskors skandinaviskornas

References[edit]