smaoin

Irish[edit]

From Middle Irish smúainid, from smúan (“reflection, consideration”).

smaoin (present analytic smaoineann, future analytic smaoinfidh, verbal noun smaoineamh, past participle smaointe)

conjugation of smaoin (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	smaoinim	smaoineann tú; smaoinir^†	smaoineann sé, sí	smaoinimid	smaoineann sibh	smaoineann siad; smaoinid^†	a smaoineann; a smaoineas	smaointear
	past	smaoin mé; smaoineas	smaoin tú; smaoinis	smaoin sé, sí	smaoineamar; smaoin muid	smaoin sibh; smaoineabhair	smaoin siad; smaoineadar	a smaoin / ar smaoin*	smaoineadh
	past habitual	smaoininn	smaointeá	smaoineadh sé, sí	smaoinimis; smaoineadh muid	smaoineadh sibh	smaoinidís; smaoineadh siad	a smaoineadh / a smaoineadh*	smaointí
future		smaoinfidh mé; smaoinfead	smaoinfidh tú; smaoinfir^†	smaoinfidh sé, sí	smaoinfimid; smaoinfidh muid	smaoinfidh sibh	smaoinfidh siad; smaoinfid^†	a smaoinfidh; a smaoinfeas	smaoinfear
conditional		smaoinfinn	smaoinfeá	smaoinfeadh sé, sí	smaoinfimis; smaoinfeadh muid	smaoinfeadh sibh	smaoinfidís; smaoinfeadh siad	a smaoinfeadh / a smaoinfeadh*	smaoinfí
subjunctive	present	go smaoine mé; go smaoinead^†	go smaoine tú; go smaoinir^†	go smaoine sé, sí	go smaoinimid; go smaoine muid	go smaoine sibh	go smaoine siad; go smaoinid^†	—	go smaointear
subjunctive	past	dá smaoininn	dá smaointeá	dá smaoineadh sé, sí	dá smaoinimis; dá smaoineadh muid	dá smaoineadh sibh	dá smaoinidís; dá smaoineadh siad	—	dá smaointí
imperative		smaoinim	smaoin	smaoineadh sé, sí	smaoinimis	smaoinigí; smaoinidh^†	smaoinidís	—	smaointear
verbal noun		smaoineamh
past participle		smaointe

* indirect relative
† archaic or dialect form

^ Finck, F. N. (1899) Die araner mundart (in German), volume II, Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 223

smaoin f (genitive singular smaoine, plural smaointean)