smiot

Irish[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

smiot (present analytic smiotann, future analytic smiotfaidh, verbal noun smiotadh, past participle smiota)

conjugation of smiot (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	smiotaim	smiotann tú; smiotair^†	smiotann sé, sí	smiotaimid	smiotann sibh	smiotann siad; smiotaid^†	a smiotann; a smiotas	smiotar
	past	smiot mé; smiotas	smiot tú; smiotais	smiot sé, sí	smiotamar; smiot muid	smiot sibh; smiotabhair	smiot siad; smiotadar	a smiot / ar smiot*	smiotadh
	past habitual	smiotainn	smiotá	smiotadh sé, sí	smiotaimis; smiotadh muid	smiotadh sibh	smiotaidís; smiotadh siad	a smiotadh / a smiotadh*	smiotaí
future		smiotfaidh mé; smiotfad	smiotfaidh tú; smiotfair^†	smiotfaidh sé, sí	smiotfaimid; smiotfaidh muid	smiotfaidh sibh	smiotfaidh siad; smiotfaid^†	a smiotfaidh; a smiotfas	smiotfar
conditional		smiotfainn	smiotfá	smiotfadh sé, sí	smiotfaimis; smiotfadh muid	smiotfadh sibh	smiotfaidís; smiotfadh siad	a smiotfadh / a smiotfadh*	smiotfaí
subjunctive	present	go smiota mé; go smiotad^†	go smiota tú; go smiotair^†	go smiota sé, sí	go smiotaimid; go smiota muid	go smiota sibh	go smiota siad; go smiotaid^†	—	go smiotar
subjunctive	past	dá smiotainn	dá smiotá	dá smiotadh sé, sí	dá smiotaimis; dá smiotadh muid	dá smiotadh sibh	dá smiotaidís; dá smiotadh siad	—	dá smiotaí
imperative		smiotaim	smiot	smiotadh sé, sí	smiotaimis	smiotaigí; smiotaidh^†	smiotaidís	—	smiotar
verbal noun		smiotadh
past participle		smiota

* indirect relative
† archaic or dialect form

Ó Dónaill, Niall (1977) “smiot”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN