soppia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Noun[edit]

soppia

  1. partitive plural of soppi

Anagrams[edit]

Ingrian[edit]

Etymology 1[edit]

From Proto-Finnic *sopidak, equivalent to sopa (knot of wood) +‎ -ia. Cognates include Finnish sopia and Estonian sobida.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

soppia

  1. (intransitive) to fit
  2. (intransitive) to make peace
  3. (intransitive) to get along
Conjugation[edit]
Conjugation of soppia (type 7/oppia, p-v gradation, gemination)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular sovin en sovi 1st singular oon sopint, oon sopinut en oo sopint, en oo sopinut
2nd singular sovit et sovi 2nd singular oot sopint, oot sopinut et oo sopint, et oo sopinut
3rd singular soppii ei sovi 3rd singular ono sopint, ono sopinut ei oo sopint, ei oo sopinut
1st plural sovimma emmä sovi 1st plural oomma sopineet emmä oo sopineet
2nd plural sovitta että sovi 2nd plural ootta sopineet että oo sopineet
3rd plural soppiit1), sopivat2), sovitaa evät sovi, ei sovita 3rd plural ovat sopineet evät oo sopineet, ei oo sovittu
impersonal sovitaa ei sovita impersonal ono sovittu ei oo sovittu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular sovin en sopint, en sopinut 1st singular olin sopint, olin sopinut en olt sopint, en olt sopinut
2nd singular sovit et sopint, et sopinut 2nd singular olit sopint, olit sopinut et olt sopint, et olt sopinut
3rd singular sopi ei sopint, ei sopinut 3rd singular oli sopint, oli sopinut ei olt sopint, ei olt sopinut
1st plural sovimma emmä sopineet 1st plural olimma sopineet emmä olleet sopineet
2nd plural sovitta että sopineet 2nd plural olitta sopineet että olleet sopineet
3rd plural soppiit1), sopivat2), sovittii evät sopineet, ei sovittu 3rd plural olivat sopineet evät olleet sopineet, ei olt sovittu
impersonal sovittii ei sovittu impersonal oli sovittu ei olt sovittu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular sopisin en sopis 1st singular olisin sopint, olisin sopinut en olis sopint, en olis sopinut
2nd singular sopisit, soppiist1) et sopis 2nd singular olisit sopint, olisit sopinut et olis sopint, et olis sopinut
3rd singular sopis ei sopis 3rd singular olis sopint, olis sopinut ei olis sopint, ei olis sopinut
1st plural sopisimma emmä sopis 1st plural olisimma sopineet emmä olis sopineet
2nd plural sopisitta että sopis 2nd plural olisitta sopineet että olis sopineet
3rd plural sopisiit1), sopisivat2), sovittais evät sopis, ei sovittais 3rd plural olisivat sopineet evät olis sopineet, ei olis sovittu
impersonal sovittais ei sovittais impersonal olis sovittu ei olis sovittu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular sovi elä sovi 2nd singular oo sopint, oo sopinut elä oo sopint, elä oo sopinut
3rd singular sopikoo elköö sopiko 3rd singular olkoo sopint, olkoo sopinut elköö olko sopint, elköö olko sopinut
1st plural 1st plural
2nd plural sopikaa elkää sopiko 2nd plural olkaa sopineet elkää olko sopineet
3rd plural sopikoot elkööt sopiko, elköö sovittako 3rd plural olkoot sopineet elkööt olko sopineet, elköö olko sovittu
impersonal sovittakkoo elköö sovittako impersonal olkoo sovittu elköö olko sovittu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular sopinen en sopine
2nd singular sopinet et sopine
3rd singular sopinoo ei sopine
1st plural sopinemma emmä sopine
2nd plural sopinetta että sopine
3rd plural sopinoot evät sopine, ei sovittane
impersonal sovittannoo ei sovittane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st soppia present sopiva sovittava
2nd inessive sopijees past sopint, sopinut sovittu
instructive soppien 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (sopikaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative
***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential
****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative sopimaa
inessive sopimaas
elative sopimast
abessive sopimata
4th nominative sopimiin
partitive sopimista, sopimist
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

soppia

  1. partitive plural of sopa

References[edit]

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 539

Votic[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *sopidak.

Pronunciation[edit]

  • (Luutsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈsopiɑ̯/, [ˈsopːiɑ̯]
  • Rhymes: -opiɑ̯
  • Hyphenation: sop‧pia

Verb[edit]

soppia

  1. (intransitive) to get along, coexist well
  2. (intransitive) to suit, fit, be acceptable
  3. (intransitive) to settle (a dispute), make peace
  4. (intransitive) to agree, come to an agreement

Inflection[edit]

Conjugation of soppia (type II-1/kuttsua, p-v gradation, gemination)
Indicative
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular sovin en sovi 1st singular õõn sopinnu en õõ sopinnu
2nd singular sovid ed sovi 2nd singular õõd sopinnu ed õõ sopinnu
3rd singular sovib eb sovi 3rd singular on sopinnu eb õõ sopinnu
1st plural sovimmõ emmä sovi 1st plural õõmmõ sopinnu emmä õõ sopinnu
2nd plural sovittõ että sovi 2nd plural õõttõ sopinnu että õõ sopinnu
3rd plural sovita eväd sovi 3rd plural õlla sovittu eväd õõ sovittu
impersonal sovita eväd sovi impersonal õlla sovittu eväd õõ sovittu
Imperfect Pluperfect
positive negative positive negative
1st singular sopizin en sopinnu 1st singular õlin sopinnu
2nd singular sopizid ed sopinnu 2nd singular õlid sopinnu
3rd singular sopi eb sopinnu 3rd singular õli sopinnu
1st plural sopizimmõ emmä sopinnu 1st plural õlimmõ sopinnu
2nd plural sopizittõ että sopinnu 2nd plural õlittõ sopinnu
3rd plural sovitti eväd sovittu 3rd plural õlti sovittu
impersonal sovitti eväd sovittu impersonal õlti sovittu
Conditional
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular sopizin en sopizʹ 1st singular õllõizin sopinnu en õllõizʹ sopinnu
2nd singular sopizid ed sopizʹ 2nd singular õllõizid sopinnu ed õllõizʹ sopinnu
3rd singular sopizʹ eb sopizʹ 3rd singular õllõizʹ sopinnu eb õllõizʹ sopinnu
1st plural sopizimmõ emmä sopizʹ 1st plural õllõizimmõ sopinnu emmä õllõizʹ sopinnu
2nd plural sopizittõ että sopizʹ 2nd plural õllõizittõ sopinnu että õllõizʹ sopinnu
3rd plural sovittaizʹ eväd sovittaizʹ 3rd plural õltaizʹ sovittu eväd õltaizʹ sovittu
impersonal sovittaizʹ eväd sovittaizʹ impersonal õltaizʹ sovittu eväd õltaizʹ sovittu
Imperative
Present
positive negative
1st singular
2nd singular sovi elä sovi
3rd singular sopigo elko sopigo
1st plural
2nd plural sopiga elka sopiga
3rd plural sopigod
impersonal
Nominal forms
Infinitives Participles
active passive
1st soppia present sopijõ1)
2nd illative sopima past sopinnu sovittu
inessive sopimõz 1) also used as the agent noun
elative sopimassõ
abessive sopimattõ

References[edit]

  • Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “sopia”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn