spikfeitur
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From spik (“blubber”) + feitur (“fat”).
Adjective[edit]
spikfeitur (not comparable)
Inflection[edit]
positive (strong declension)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | spikfeitur | spikfeit | spikfeitt |
accusative | spikfeitan | spikfeita | spikfeitt |
dative | spikfeitum | spikfeitri | spikfeitu |
genitive | spikfeits | spikfeitrar | spikfeits |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | spikfeitir | spikfeitar | spikfeit |
accusative | spikfeita | spikfeitar | spikfeit |
dative | spikfeitum | spikfeitum | spikfeitum |
genitive | spikfeitra | spikfeitra | spikfeitra |
positive (weak declension)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | spikfeiti | spikfeita | spikfeita |
accusative | spikfeita | spikfeitu | spikfeita |
dative | spikfeita | spikfeitu | spikfeita |
genitive | spikfeita | spikfeitu | spikfeita |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | spikfeitu | spikfeitu | spikfeitu |
accusative | spikfeitu | spikfeitu | spikfeitu |
dative | spikfeitu | spikfeitu | spikfeitu |
genitive | spikfeitu | spikfeitu | spikfeitu |