spryt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk[edit]

Noun[edit]

spryt f (definite singular spryta or spryti, indefinite plural spryter, definite plural sprytene)

  1. (pre-2012) alternative form of spryd

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French esprit, from Middle French esperit, from Old French, from Latin spīritus. Doublet of spirytus (“rectified spirit”).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /sprɨt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt
  • Syllabification: spryt

Noun[edit]

spryt m inan

  1. shrewdness, acumen, cleverness
    Synonyms: bystrość, pomysłowość, zmyślność
  2. slyness, cunning, craftiness
    Synonyms: chytrość, cwaniactwo, przebiegłość

Declension[edit]

Declension of spryt
singular
nominative spryt
genitive sprytu
dative sprytowi
accusative spryt
instrumental sprytem
locative sprycie
vocative sprycie

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • spryt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spryt in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=spryt&oldid=72356433"