stæla

Faroese

Etymology

From Old Norse stæla, from Proto-Germanic *stahlijaną.

Verb

stæla (third person singular past indicative stældi, third person plural past indicative stældu, supine stælt)

1. to harden, to steel

Conjugation

Conjugation of stæla (group v-1)
infinitive	stæla
supine	stælt
participle (a7)1	stælandi	stældur
	present	past
first singular	stæli	stældi
second singular	stælir	stældi
third singular	stælir	stældi
plural	stæla	stældu
	imperative
singular	stæl!
plural	stælið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstaiːla/
• Rhymes: -aiːla

Etymology 1

Verb

stæla (weak verb, third-person singular past indicative stælti, supine stælt)

1. (transitive, with accusative) to temper, to strengthen

Synonyms

• (to strengthen): herða, efla

Related terms

• stæltur

Etymology 2

Verb

stæla (weak verb, third-person singular past indicative stældi, supine stælt)

1. (intransitive) to quarrel
2. (transitive, with accusative) to imitate

Conjugation

stæla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að stæla
supine (sagnbót)		stælt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		stælandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég stæli	við stælum	present (nútíð)	ég stæli	við stælum
	þú stælir	þið stælið		þú stælir	þið stælið
	hann, hún, það stælir	þeir, þær, þau stæla		hann, hún, það stæli	þeir, þær, þau stæli
past (þátíð)	ég stældi	við stældum	past (þátíð)	ég stældi	við stældum
	þú stældir	þið stælduð		þú stældir	þið stælduð
	hann, hún, það stældi	þeir, þær, þau stældu		hann, hún, það stældi	þeir, þær, þau stældu
imperative (boðháttur)	stæl (þú)	stælið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	stældu	stæliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

stælast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að stælast
supine (sagnbót)		stælst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		stælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég stælist	við stælumst	present (nútíð)	ég stælist	við stælumst
	þú stælist	þið stælist		þú stælist	þið stælist
	hann, hún, það stælist	þeir, þær, þau stælast		hann, hún, það stælist	þeir, þær, þau stælist
past (þátíð)	ég stældist	við stældumst	past (þátíð)	ég stældist	við stældumst
	þú stældist	þið stældust		þú stældist	þið stældust
	hann, hún, það stældist	þeir, þær, þau stældust		hann, hún, það stældist	þeir, þær, þau stældust
imperative (boðháttur)	stælst (þú)	stælist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	stælstu	stælisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

stældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stældur	stæld	stælt		stældir	stældar	stæld
accusative (þolfall)	stældan	stælda	stælt		stælda	stældar	stæld
dative (þágufall)	stældum	stældri	stældu		stældum	stældum	stældum
genitive (eignarfall)	stælds	stældrar	stælds		stældra	stældra	stældra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stældi	stælda	stælda		stældu	stældu	stældu
accusative (þolfall)	stælda	stældu	stælda		stældu	stældu	stældu
dative (þágufall)	stælda	stældu	stælda		stældu	stældu	stældu
genitive (eignarfall)	stælda	stældu	stælda		stældu	stældu	stældu

Synonyms

• (to quarrel): deila, þjarka, þrátta, þrasa, þrefa, þræta, þvarga, kýta, bítast, rífast
• (to imitate): herma eftir, líkja eftir

Noun

stæla f (genitive singular stælu, nominative plural stælur)

1. quarrel, argument

Declension

declension of stæla

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	stæla	stælan	stælur	stælurnar
accusative	stælu	stæluna	stælur	stælurnar
dative	stælu	stælunni	stælum	stælunum
genitive	stælu	stælunnar	stæla	stælanna

Synonyms

• (quarrel): deila, þvarg, þræta, rifrildi, ósátt