stołownik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
stołownik m pers (female equivalent stołowniczka)
- diner (someone who gets and eats meals somewhere)
- 2008 March 14, “Policja zatrzymała stołownika - recydywistę”, in Interia Wydarzenia[1], archived from the original on 2022-01-02:
- Policja zatrzymała stołownika - recydywistę. Policja zatrzymała 40-letniego mieszkańca Leszna, który stołował się w lokalach gastronomicznych i nie płacił za zjedzone potrawy.
- The police stopped a repeat-offending diner. The police stopped a 40-year-old resident of Leszno who dined at culinary establishments and didn't pay for the dishes he ate.
Declension[edit]
Declension of stołownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | stołownik | stołownicy/stołowniki (deprecative) |
| genitive | stołownika | stołowników |
| dative | stołownikowi | stołownikom |
| accusative | stołownika | stołowników |
| instrumental | stołownikiem | stołownikami |
| locative | stołowniku | stołownikach |
| vocative | stołowniku | stołownicy |
Further reading[edit]
- stołownik in Polish dictionaries at PWN