stopień najwyższy

Polish

Etymology

Literally, “highest degree”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɔ.pjɛɲ najˈvɨʂ.ʂɨ/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -ɨʂʂɨ

Noun

stopień najwyższy m inan

1. (grammar) superlative degree (form of an adjective or adverb that is used when comparing three or more things)

   Synonym: superlativus

   Coordinate terms: stopień równy, stopień wyższy

Declension

Declension of stopień najwyższy

	singular
nominative	stopień najwyższy
genitive	stopnia najwyższego
dative	stopniowi najwyższemu
accusative	stopień najwyższy
instrumental	stopniem najwyższym
locative	stopniu najwyższym
vocative	stopniu najwyższy

Further reading

• stopień najwyższy in Polish dictionaries at PWN