striatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of striō.
Participle[edit]
striātus (feminine striāta, neuter striātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | striātus | striāta | striātum | striātī | striātae | striāta | |
Genitive | striātī | striātae | striātī | striātōrum | striātārum | striātōrum | |
Dative | striātō | striātō | striātīs | ||||
Accusative | striātum | striātam | striātum | striātōs | striātās | striāta | |
Ablative | striātō | striātā | striātō | striātīs | |||
Vocative | striāte | striāta | striātum | striātī | striātae | striāta |