strigatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

strigātus m (genitive strigātī); second declension

  1. A field that is longer (North-South) than it is broad (East-West)

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative strigātus strigātī
Genitive strigātī strigātōrum
Dative strigātō strigātīs
Accusative strigātum strigātōs
Ablative strigātō strigātīs
Vocative strigāte strigātī

Related terms[edit]

Adjective[edit]

strigātus (feminine strigāta, neuter strigātum); first/second-declension adjective

  1. having transverse bands of colour; strigate

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative strigātus strigāta strigātum strigātī strigātae strigāta
Genitive strigātī strigātae strigātī strigātōrum strigātārum strigātōrum
Dative strigātō strigātō strigātīs
Accusative strigātum strigātam strigātum strigātōs strigātās strigāta
Ablative strigātō strigātā strigātō strigātīs
Vocative strigāte strigāta strigātum strigātī strigātae strigāta

References[edit]

  • strigatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • strigatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.