strijdbijl

Dutch

Etymology

Compound of strijd (“battle, strife”) +‎ bijl (“axe”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɛi̯t.bɛi̯l/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: strijd‧bijl

Noun

strijdbijl f (plural strijdbijlen, diminutive strijdbijltje n)

1. battle axe

Derived terms

• de strijdbijl begraven