subjectibilis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /sub.i̯ekˈti.bi.lis/, [s̠ʊbi̯ɛkˈt̪ɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sub.jekˈti.bi.lis/, [subjekˈt̪iːbilis]
Adjective[edit]
subjectibilis (neuter subjectibile); third-declension two-termination adjective
- Alternative form of subiectibilis
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | subjectibilis | subjectibile | subjectibilēs | subjectibilia | |
Genitive | subjectibilis | subjectibilium | |||
Dative | subjectibilī | subjectibilibus | |||
Accusative | subjectibilem | subjectibile | subjectibilēs subjectibilīs |
subjectibilia | |
Ablative | subjectibilī | subjectibilibus | |||
Vocative | subjectibilis | subjectibile | subjectibilēs | subjectibilia |
Related terms[edit]
References[edit]
- “subjectibilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subjectibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.