sunlic
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From sunne + -līċ. Cognate with Old High German sunnalīh.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
sunlīċ
Declension[edit]
Declension of sunlīċ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | sunlīċ | sunlīċ, sunlīċu, sunlīċo | sunlīċ |
Accusative | sunlīcne | sunlīċe | sunlīċ |
Genitive | sunlīċes | sunlīcre | sunlīċes |
Dative | sunlīċum | sunlīcre | sunlīċum |
Instrumental | sunlīċe | sunlīcre | sunlīċe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | sunlīċe | sunlīċa, sunlīċe | sunlīċ, sunlīċu, sunlīċo |
Accusative | sunlīċe | sunlīċa, sunlīċe | sunlīċ, sunlīċu, sunlīċo |
Genitive | sunlīcra | sunlīcra | sunlīcra |
Dative | sunlīċum | sunlīċum | sunlīċum |
Instrumental | sunlīċum | sunlīċum | sunlīċum |
Declension of sunlīċ — Weak
Descendants[edit]
- Middle English: sunneliche, sonnelych
- English: sunly
References[edit]
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “sunnlíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.