surtuc
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Russian сюртук (sjurtuk).
Noun[edit]
surtuc n (plural surtuce)
Declension[edit]
Declension of surtuc
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) surtuc | surtucul | (niște) surtuce | surtucele |
genitive/dative | (unui) surtuc | surtucului | (unor) surtuce | surtucelor |
vocative | surtucule | surtucelor |