tähendamissõna
Jump to navigation
Jump to search
Estonian[edit]
Etymology[edit]
From tähendamine (“meaning”) + sõna (“word”).
Noun[edit]
tähendamissõna (genitive tähendamissõna, partitive tähendamissõna)
Declension[edit]
Declension of tähendamissõna (ÕS type 17u/sõna, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | tähendamissõna | tähendamissõnad | |
accusative | nom. | ||
gen. | tähendamissõna | ||
genitive | tähendamissõnade | ||
partitive | tähendamissõna | tähendamissõnu tähendamissõnasid | |
illative | tähendamissõnna tähendamissõnasse |
tähendamissõnadesse tähendamissõnusse | |
inessive | tähendamissõnas | tähendamissõnades tähendamissõnus | |
elative | tähendamissõnast | tähendamissõnadest tähendamissõnust | |
allative | tähendamissõnale | tähendamissõnadele tähendamissõnule | |
adessive | tähendamissõnal | tähendamissõnadel tähendamissõnul | |
ablative | tähendamissõnalt | tähendamissõnadelt tähendamissõnult | |
translative | tähendamissõnaks | tähendamissõnadeks tähendamissõnuks | |
terminative | tähendamissõnani | tähendamissõnadeni | |
essive | tähendamissõnana | tähendamissõnadena | |
abessive | tähendamissõnata | tähendamissõnadeta | |
comitative | tähendamissõnaga | tähendamissõnadega |