tapma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *tappadak.

Verb[edit]

tapma (da-infinitive tappa)

  1. (transitive) to kill

Conjugation[edit]

Turkish[edit]

Noun[edit]

tapma (definite accusative tapmayı, plural tapmalar)

  1. verbal noun of tapmak

Declension[edit]

Inflection
Nominative tapma
Definite accusative tapmayı
Singular Plural
Nominative tapma tapmalar
Definite accusative tapmayı tapmaları
Dative tapmaya tapmalara
Locative tapmada tapmalarda
Ablative tapmadan tapmalardan
Genitive tapmanın tapmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular tapmam tapmalarım
2nd singular tapman tapmaların
3rd singular tapması tapmaları
1st plural tapmamız tapmalarımız
2nd plural tapmanız tapmalarınız
3rd plural tapmaları tapmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular tapmamı tapmalarımı
2nd singular tapmanı tapmalarını
3rd singular tapmasını tapmalarını
1st plural tapmamızı tapmalarımızı
2nd plural tapmanızı tapmalarınızı
3rd plural tapmalarını tapmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular tapmama tapmalarıma
2nd singular tapmana tapmalarına
3rd singular tapmasına tapmalarına
1st plural tapmamıza tapmalarımıza
2nd plural tapmanıza tapmalarınıza
3rd plural tapmalarına tapmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular tapmamda tapmalarımda
2nd singular tapmanda tapmalarında
3rd singular tapmasında tapmalarında
1st plural tapmamızda tapmalarımızda
2nd plural tapmanızda tapmalarınızda
3rd plural tapmalarında tapmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular tapmamdan tapmalarımdan
2nd singular tapmandan tapmalarından
3rd singular tapmasından tapmalarından
1st plural tapmamızdan tapmalarımızdan
2nd plural tapmanızdan tapmalarınızdan
3rd plural tapmalarından tapmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular tapmamın tapmalarımın
2nd singular tapmanın tapmalarının
3rd singular tapmasının tapmalarının
1st plural tapmamızın tapmalarımızın
2nd plural tapmanızın tapmalarınızın
3rd plural tapmalarının tapmalarının

Verb[edit]

tapma

  1. second-person singular negative imperative of tapmak

Further reading[edit]

  • tapma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu