toeleiden
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Noun[edit]
toeleiden
- to induce
Inflection[edit]
Conjugation of toeleiden (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toeleiden | |||
past singular | leidde toe | |||
past participle | toegeleid | |||
infinitive | toeleiden | |||
gerund | toeleiden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | leid toe | leidde toe | toeleid | toeleidde |
2nd person sing. (jij) | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
2nd person sing. (u) | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
2nd person sing. (gij) | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
3rd person singular | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
plural | leiden toe | leidden toe | toeleiden | toeleidden |
subjunctive sing.1 | leide toe | leidde toe | toeleide | toeleidde |
subjunctive plur.1 | leiden toe | leidden toe | toeleiden | toeleidden |
imperative sing. | leid toe | |||
imperative plur.1 | leidt toe | |||
participles | toeleidend | toegeleid | ||
1) Archaic. |