toonbaar

Dutch

Etymology

From tonen +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtoːn.baːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: toon‧baar

Adjective

toonbaar (comparative toonbaarder, superlative toonbaarst)

1. sufficiently dressed, decent, presentable

Inflection

Inflection of toonbaar
uninflected	toonbaar
inflected	toonbare
comparative	toonbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		toonbaar	toonbaarder	het toonbaarst het toonbaarste
indefinite	m./f. sing.	toonbare	toonbaardere	toonbaarste
	n. sing.	toonbaar	toonbaarder	toonbaarste
	plural	toonbare	toonbaardere	toonbaarste
definite		toonbare	toonbaardere	toonbaarste
partitive		toonbaars	toonbaarders	—