toplama

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

toplama (definite accusative toplamayı, plural toplamalar)

  1. verbal noun of toplamak

Declension[edit]

Inflection
Nominative toplama
Definite accusative toplamayı
Singular Plural
Nominative toplama toplamalar
Definite accusative toplamayı toplamaları
Dative toplamaya toplamalara
Locative toplamada toplamalarda
Ablative toplamadan toplamalardan
Genitive toplamanın toplamaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular toplamam toplamalarım
2nd singular toplaman toplamaların
3rd singular toplaması toplamaları
1st plural toplamamız toplamalarımız
2nd plural toplamanız toplamalarınız
3rd plural toplamaları toplamaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular toplamamı toplamalarımı
2nd singular toplamanı toplamalarını
3rd singular toplamasını toplamalarını
1st plural toplamamızı toplamalarımızı
2nd plural toplamanızı toplamalarınızı
3rd plural toplamalarını toplamalarını
Dative
Singular Plural
1st singular toplamama toplamalarıma
2nd singular toplamana toplamalarına
3rd singular toplamasına toplamalarına
1st plural toplamamıza toplamalarımıza
2nd plural toplamanıza toplamalarınıza
3rd plural toplamalarına toplamalarına
Locative
Singular Plural
1st singular toplamamda toplamalarımda
2nd singular toplamanda toplamalarında
3rd singular toplamasında toplamalarında
1st plural toplamamızda toplamalarımızda
2nd plural toplamanızda toplamalarınızda
3rd plural toplamalarında toplamalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular toplamamdan toplamalarımdan
2nd singular toplamandan toplamalarından
3rd singular toplamasından toplamalarından
1st plural toplamamızdan toplamalarımızdan
2nd plural toplamanızdan toplamalarınızdan
3rd plural toplamalarından toplamalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular toplamamın toplamalarımın
2nd singular toplamanın toplamalarının
3rd singular toplamasının toplamalarının
1st plural toplamamızın toplamalarımızın
2nd plural toplamanızın toplamalarınızın
3rd plural toplamalarının toplamalarının

Verb[edit]

toplama

  1. second-person singular negative imperative of toplamak