tragikus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin tragicus, from Ancient Greek τραγικός (tragikós, of or relating to tragedy).[1] With -ikus ending.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈtrɒɡikuʃ]
  • Hyphenation: tra‧gi‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective[edit]

tragikus (comparative tragikusabb, superlative legtragikusabb)

  1. tragic

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative tragikus tragikusak
accusative tragikusat tragikusakat
dative tragikusnak tragikusaknak
instrumental tragikussal tragikusakkal
causal-final tragikusért tragikusakért
translative tragikussá tragikusakká
terminative tragikusig tragikusakig
essive-formal tragikusként tragikusakként
essive-modal
inessive tragikusban tragikusakban
superessive tragikuson tragikusakon
adessive tragikusnál tragikusaknál
illative tragikusba tragikusakba
sublative tragikusra tragikusakra
allative tragikushoz tragikusakhoz
elative tragikusból tragikusakból
delative tragikusról tragikusakról
ablative tragikustól tragikusaktól
non-attributive
possessive - singular
tragikusé tragikusaké
non-attributive
possessive - plural
tragikuséi tragikusakéi

Noun[edit]

tragikus (plural tragikusok)

  1. (literary studies) an Ancient Greek writer of tragedy

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative tragikus tragikusok
accusative tragikust tragikusokat
dative tragikusnak tragikusoknak
instrumental tragikussal tragikusokkal
causal-final tragikusért tragikusokért
translative tragikussá tragikusokká
terminative tragikusig tragikusokig
essive-formal tragikusként tragikusokként
essive-modal
inessive tragikusban tragikusokban
superessive tragikuson tragikusokon
adessive tragikusnál tragikusoknál
illative tragikusba tragikusokba
sublative tragikusra tragikusokra
allative tragikushoz tragikusokhoz
elative tragikusból tragikusokból
delative tragikusról tragikusokról
ablative tragikustól tragikusoktól
non-attributive
possessive - singular
tragikusé tragikusoké
non-attributive
possessive - plural
tragikuséi tragikusokéi
Possessive forms of tragikus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. tragikusom tragikusaim
2nd person sing. tragikusod tragikusaid
3rd person sing. tragikusa tragikusai
1st person plural tragikusunk tragikusaink
2nd person plural tragikusotok tragikusaitok
3rd person plural tragikusuk tragikusaik

See also[edit]

References[edit]

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading[edit]

  • tragikus in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN