tremefactus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of tremefaciō.

Participle

[edit]

tremefactus (feminine tremefacta, neuter tremefactum); first/second-declension participle

  1. shaken, trembling, quivering, shuddering
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 2.228–229:
      “Tum vērō tremefacta novus per pectora cūnctīs
      īnsinuat pavor [...].”
      “Then indeed a new fear crept into everyone’s trembling hearts [...].”

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tremefactus tremefacta tremefactum tremefactī tremefactae tremefacta
Genitive tremefactī tremefactae tremefactī tremefactōrum tremefactārum tremefactōrum
Dative tremefactō tremefactō tremefactīs
Accusative tremefactum tremefactam tremefactum tremefactōs tremefactās tremefacta
Ablative tremefactō tremefactā tremefactō tremefactīs
Vocative tremefacte tremefacta tremefactum tremefactī tremefactae tremefacta