triobligi

See also: triobliĝi

Esperanto

Etymology

From triobla +‎ -igi.

Verb

triobligi (present triobligas, past triobligis, future triobligos, conditional triobligus, volitive triobligu)

1. (transitive) to triple; to multiply by three

Conjugation

Conjugation of triobligi present past future singular plural singular plural singular plural tense triobligas triobligis triobligos active participle triobliganta triobligantaj triobliginta triobligintaj triobligonta triobligontaj acc. triobligantan triobligantajn triobligintan triobligintajn triobligontan triobligontajn passive participle triobligata triobligataj triobligita triobligitaj triobligota triobligotaj acc. triobligatan triobligatajn triobligitan triobligitajn triobligotan triobligotajn nominal active participle triobliganto triobligantoj triobliginto triobligintoj triobligonto triobligontoj acc. triobliganton triobligantojn triobliginton triobligintojn triobligonton triobligontojn nominal passive participle triobligato triobligatoj triobligito triobligitoj triobligoto triobligotoj acc. triobligaton triobligatojn triobligiton triobligitojn triobligoton triobligotojn adverbial active participle triobligante triobliginte triobligonte adverbial passive participle triobligate triobligite triobligote infinitive triobligi imperative triobligu conditional triobligus