ud

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: UD, , úd, üd, ǖd, 'ud, Ud, Ud., and уд

Aromanian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology 1[edit]

From Latin ūdus.

Adjective[edit]

ud

  1. wet

Noun[edit]

ud m

  1. urine

Synonyms[edit]

Etymology 2[edit]

From Late Latin ūdō, from Latin ūdus. Compare Romanian uda, ud.

Verb[edit]

ud first-singular present indicative (past participle udatã)

  1. to wet, water, soak, sprinkle
Related terms[edit]

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic عُود (ʕūd).

Noun[edit]

ud (definite accusative udu, plural udlar)

  1. oud

Declension[edit]

    Declension of ud
singular plural
nominative ud
udlar
definite accusative udu
udları
dative uda
udlara
locative udda
udlarda
ablative uddan
udlardan
definite genitive udun
udların
    Possessive forms of ud
nominative
singular plural
mənim (my) udum udlarım
sənin (your) udun udların
onun (his/her/its) udu udları
bizim (our) udumuz udlarımız
sizin (your) udunuz udlarınız
onların (their) udu or udları udları
accusative
singular plural
mənim (my) udumu udlarımı
sənin (your) udunu udlarını
onun (his/her/its) udunu udlarını
bizim (our) udumuzu udlarımızı
sizin (your) udunuzu udlarınızı
onların (their) udunu or udlarını udlarını
dative
singular plural
mənim (my) uduma udlarıma
sənin (your) uduna udlarına
onun (his/her/its) uduna udlarına
bizim (our) udumuza udlarımıza
sizin (your) udunuza udlarınıza
onların (their) uduna or udlarına udlarına
locative
singular plural
mənim (my) udumda udlarımda
sənin (your) udunda udlarında
onun (his/her/its) udunda udlarında
bizim (our) udumuzda udlarımızda
sizin (your) udunuzda udlarınızda
onların (their) udunda or udlarında udlarında
ablative
singular plural
mənim (my) udumdan udlarımdan
sənin (your) udundan udlarından
onun (his/her/its) udundan udlarından
bizim (our) udumuzdan udlarımızdan
sizin (your) udunuzdan udlarınızdan
onların (their) udundan or udlarından udlarından
genitive
singular plural
mənim (my) udumun udlarımın
sənin (your) udunun udlarının
onun (his/her/its) udunun udlarının
bizim (our) udumuzun udlarımızın
sizin (your) udunuzun udlarınızın
onların (their) udunun or udlarının udlarının

Further reading[edit]

  • ud” in Obastan.com.

Coatepec Nahuatl[edit]

Noun[edit]

ud

  1. way, path.

Danish[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse út, from Proto-Germanic *ūt.

Pronunciation[edit]

Adverb[edit]

ud

  1. out

Livonian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *utu.

Noun[edit]

ud

  1. fog

Megleno-Romanian[edit]

Etymology[edit]

From Latin audiō. Compare Romanian auzi, aud, Aromanian avdu.

Verb[edit]

ud

  1. I hear.

Related terms[edit]

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ut/
  • (file)
  • Rhymes: -ut
  • Syllabification: ud
  • Homophone: ód

Noun[edit]

ud n

  1. genitive plural of udo

Portuguese[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Arabic عُود (ʕūd).

Noun[edit]

ud m (plural uds)

  1. oud (Arabic plucked string instrument)

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Latin ūdus (wet).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ud m or n (feminine singular udă, masculine plural uzi, feminine and neuter plural ude)

  1. wet
  2. moist

Declension[edit]

Synonyms[edit]

Antonyms[edit]

Related terms[edit]

Noun[edit]

ud n (plural uduri) (regional, euphemistic)

  1. urine
    Synonym: urină

Declension[edit]

References[edit]

Scottish Gaelic[edit]

Pronunciation[edit]

Determiner[edit]

ud

  1. that, yon, yonder

Usage notes[edit]

  • Indicates something further off than sin.

Interjection[edit]

ud

  1. away, get away

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *udъ.

Noun[edit]

ud m (Cyrillic spelling уд)

  1. limb
  2. member (as in penis)

Declension[edit]

Silesian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *udъ.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈut/
  • Rhymes: -ut
  • Syllabification: ud

Noun[edit]

ud m inan

  1. (anatomy) thigh (the upper leg of a human, between the hip and the knee)
    Synonym: kita

Further reading[edit]

  • ud in silling.org

Slovene[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *udъ.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ȗd m inan

  1. limb

Inflection[edit]

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. úd
gen. sing. úda
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
úd úda údi
údje
genitive
(rodȋlnik)
úda údov údov
dative
(dajȃlnik)
údu údoma údom
accusative
(tožȋlnik)
úd úda úde
locative
(mẹ̑stnik)
údu údih údih
instrumental
(orọ̑dnik)
údom údoma údi

Further reading[edit]

  • ud”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Sumerian[edit]

Romanization[edit]

ud

  1. Romanization of 𒌓 (ud)

Turkish[edit]

Noun[edit]

ud (definite accusative udu, plural udlar)

  1. Alternative spelling of ut

Yola[edit]

Verb[edit]

ud

  1. Alternative form of woode
    • 1927, “ZONG O DHREE YOLA MYTHENS”, in THE ANCIENT DIALECT OF THE BARONIES OF FORTH AND BARGY, COUNTY WEXFORD, page 131, line 19:
      An eachy tear ud shule a mill
      And every tear would turn a mill,

References[edit]

  • Kathleen A. Browne (1927) The Journal of the Royal Society of Antiquaries of Ireland Sixth Series, Vol.17 No.2, Royal Society of Antiquaries of Ireland, page 131