uitlichten
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
uitlichten
- (transitive) to lift
- (transitive) to select, to focus on
- (transitive, information science, of data carriers) to read out
- (transitive) to lighten, to cover in light
Inflection[edit]
Conjugation of uitlichten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitlichten | |||
past singular | lichtte uit | |||
past participle | uitgelicht | |||
infinitive | uitlichten | |||
gerund | uitlichten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | licht uit | lichtte uit | uitlicht | uitlichtte |
2nd person sing. (jij) | licht uit | lichtte uit | uitlicht | uitlichtte |
2nd person sing. (u) | licht uit | lichtte uit | uitlicht | uitlichtte |
2nd person sing. (gij) | licht uit | lichtte uit | uitlicht | uitlichtte |
3rd person singular | licht uit | lichtte uit | uitlicht | uitlichtte |
plural | lichten uit | lichtten uit | uitlichten | uitlichtten |
subjunctive sing.1 | lichte uit | lichtte uit | uitlichte | uitlichtte |
subjunctive plur.1 | lichten uit | lichtten uit | uitlichten | uitlichtten |
imperative sing. | licht uit | |||
imperative plur.1 | licht uit | |||
participles | uitlichtend | uitgelicht | ||
1) Archaic. |