unikalny

Polish

Etymology

Borrowed from Russian уника́льный (unikálʹnyj), from German unikal.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.ɲiˈkal.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: u‧ni‧kal‧ny

Adjective

unikalny (not comparable, no derived adverb)

1. unique

   Synonym: unikatowy

Declension

Declension of unikalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	unikalny		unikalna	unikalne	unikalni	unikalne
genitive	unikalnego		unikalnej	unikalnego	unikalnych
dative	unikalnemu		unikalnej	unikalnemu	unikalnym
accusative	unikalnego	unikalny	unikalną	unikalne	unikalnych	unikalne
instrumental	unikalnym		unikalną	unikalnym	unikalnymi
locative	unikalnym		unikalnej	unikalnym	unikalnych

Derived terms

noun

• unikalność

 

Further reading

• unikalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• unikalny in Polish dictionaries at PWN