urpu
Jump to navigation
Jump to search
See also: Urpu
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Finnic *urpa.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
urpu
Declension[edit]
Inflection of urpu (Kotus type 1*E/valo, p-v gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | urpu | urvut | ||
genitive | urvun | urpujen | ||
partitive | urpua | urpuja | ||
illative | urpuun | urpuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | urpu | urvut | ||
accusative | nom. | urpu | urvut | |
gen. | urvun | |||
genitive | urvun | urpujen | ||
partitive | urpua | urpuja | ||
inessive | urvussa | urvuissa | ||
elative | urvusta | urvuista | ||
illative | urpuun | urpuihin | ||
adessive | urvulla | urvuilla | ||
ablative | urvulta | urvuilta | ||
allative | urvulle | urvuille | ||
essive | urpuna | urpuina | ||
translative | urvuksi | urvuiksi | ||
abessive | urvutta | urvuitta | ||
instructive | — | urvuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “urpu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04
Anagrams[edit]
Old Norse[edit]
Verb[edit]
urpu