usposobienie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From usposobić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.spɔ.sɔˈbjɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧spo‧so‧bie‧nie

Noun[edit]

usposobienie n

  1. verbal noun of usposobić
  2. disposition (a person's inherent qualities of mind and character)

Declension[edit]

Declension of usposobienie
singular plural
nominative usposobienie usposobienia
genitive usposobienia usposobień
dative usposobieniu usposobieniom
accusative usposobienie usposobienia
instrumental usposobieniem usposobieniami
locative usposobieniu usposobieniach
vocative usposobienie usposobienia

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • usposobienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • usposobienie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=usposobienie&oldid=72350972"