vaniloquus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From vānus +‎ -loquus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

vāniloquus (feminine vāniloqua, neuter vāniloquum); first/second-declension adjective

  1. lying
  2. boastful, bragging, vaunting

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vāniloquus vāniloqua vāniloquum vāniloquī vāniloquae vāniloqua
Genitive vāniloquī vāniloquae vāniloquī vāniloquōrum vāniloquārum vāniloquōrum
Dative vāniloquō vāniloquō vāniloquīs
Accusative vāniloquum vāniloquam vāniloquum vāniloquōs vāniloquās vāniloqua
Ablative vāniloquō vāniloquā vāniloquō vāniloquīs
Vocative vāniloque vāniloqua vāniloquum vāniloquī vāniloquae vāniloqua

References[edit]

  • vaniloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vaniloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.