verstandig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: verständig

Dutch[edit]

Etymology[edit]

verstand +‎ -ig

Pronunciation[edit]

  • (file)

Adjective[edit]

verstandig (comparative verstandiger, superlative verstandigst)

  1. sensible, wise, able-minded

Inflection[edit]

Inflection of verstandig
uninflected verstandig
inflected verstandige
comparative verstandiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial verstandig verstandiger het verstandigst
het verstandigste
indefinite m./f. sing. verstandige verstandigere verstandigste
n. sing. verstandig verstandiger verstandigste
plural verstandige verstandigere verstandigste
definite verstandige verstandigere verstandigste
partitive verstandigs verstandigers

Synonyms[edit]

Antonyms[edit]

Descendants[edit]

  • Negerhollands: verstandig