verzachten

Dutch

Etymology

From zacht (“soft”) +‎ ver- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈzɑx.tən/, /vɛrˈzɑx.tən/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ver‧zach‧ten
• Rhymes: -ɑxtən

Verb

verzachten

1. to soften

Inflection

Conjugation of verzachten (weak, prefixed)
infinitive	verzachten
past singular	verzachtte
past participle	verzacht
infinitive	verzachten
gerund	verzachten n
	present tense	past tense
1st person singular	verzacht	verzachtte
2nd person sing. (jij)	verzacht	verzachtte
2nd person sing. (u)	verzacht	verzachtte
2nd person sing. (gij)	verzacht	verzachtte
3rd person singular	verzacht	verzachtte
plural	verzachten	verzachtten
subjunctive sing.1	verzachte	verzachtte
subjunctive plur.1	verzachten	verzachtten
imperative sing.	verzacht
imperative plur.1	verzacht
participles	verzachtend	verzacht
1) Archaic.