virulentus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From vīrus (“slime, poisonous liquid”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /u̯iː.ruˈlen.tus/, [u̯iːrʊˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /vi.ruˈlen.tus/, [viruˈlɛn̪t̪us]
Adjective[edit]
vīrulentus (feminine vīrulenta, neuter vīrulentum, superlative vīrulentissimus, adverb vīrulentē); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vīrulentus | vīrulenta | vīrulentum | vīrulentī | vīrulentae | vīrulenta | |
Genitive | vīrulentī | vīrulentae | vīrulentī | vīrulentōrum | vīrulentārum | vīrulentōrum | |
Dative | vīrulentō | vīrulentō | vīrulentīs | ||||
Accusative | vīrulentum | vīrulentam | vīrulentum | vīrulentōs | vīrulentās | vīrulenta | |
Ablative | vīrulentō | vīrulentā | vīrulentō | vīrulentīs | |||
Vocative | vīrulente | vīrulenta | vīrulentum | vīrulentī | vīrulentae | vīrulenta |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
References[edit]
- “virulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- virulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.