vrijgevig

Dutch

Etymology

vrij (“free”) +‎ geven (“to give”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /vrɛi̯ˈɣeːvəx/

• Audio

  (file)

Adjective

vrijgevig (comparative vrijgeviger, superlative vrijgevigst)

1. generous

Inflection

Inflection of vrijgevig
uninflected	vrijgevig
inflected	vrijgevige
comparative	vrijgeviger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vrijgevig	vrijgeviger	het vrijgevigst het vrijgevigste
indefinite	m./f. sing.	vrijgevige	vrijgevigere	vrijgevigste
	n. sing.	vrijgevig	vrijgeviger	vrijgevigste
	plural	vrijgevige	vrijgevigere	vrijgevigste
definite		vrijgevige	vrijgevigere	vrijgevigste
partitive		vrijgevigs	vrijgevigers	—

Synonyms

• (generous): genereus, gul, goedgeefs, munificent, royaal

Derived terms

• vrijgevigheid