vrijgezel

Dutch

Etymology

Univerbation of vrij (“free, unbound”) +‎ gezel (“companion, mate”).

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /ˌvrɛi̯ɣəˈzɛl/
• Hyphenation: vrij‧ge‧zel

Noun

vrijgezel m (plural vrijgezellen, diminutive vrijgezelletje n, feminine vrijgezellin)

1. A bachelor, unmarried (adult or adolescent) male

Synonyms

• jonkman

Antonyms

• echtman

Derived terms

• vrijgezellenbelasting
• vrijgezellenbestaan
• vrijgezellenfeest
• vrijgezellenflat
• vrijgezellenfuif
• vrijgezellenleven
• vrijgezellentijd
• vrijgezelsdag
• vrijgezelsgeld

Adjective

vrijgezel (not comparable)

1. (uncommon) unmarried, single

Inflection

Inflection of vrijgezel
uninflected	vrijgezel
inflected	vrijgezelle
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		vrijgezel
indefinite	m./f. sing.	vrijgezelle
	n. sing.	vrijgezel
	plural	vrijgezelle
definite		vrijgezelle
partitive

Synonyms

• ongehuwd
• ongetrouwd
• vrij