vrijwilliger

Dutch

Alternative forms

• vrywilliger (obsolete)

Etymology

From vrijwillig +‎ -er. First attested in the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvrɛi̯ˈʋɪ.lə.ɣər/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: vrij‧wil‧li‧ger
• Rhymes: -ɪləɣər

Noun

vrijwilliger m (plural vrijwilligers, diminutive vrijwilligertje n, feminine vrijwilligster)

1. volunteer (one engaged in volunteering work) [from mid 20th c.]

   Hij werkt als vrijwilliger in een lokaal dierenasiel. ― He works as a volunteer at a local animal shelter.

   De organisatie is afhankelijk van vrijwilligers om evenementen te organiseren. ― The organization relies on volunteers to organize events.

2. voluntary (para)military recruit or soldier, volunteer [from 18th c.]

   In de 19e eeuw meldden veel mannen zich als vrijwilliger voor het leger. ― In the 19th century, many men signed up as voluntary recruits for the army.

   Tijdens de oorlog was er een tekort aan soldaten, dus deden ze een beroep op vrijwilligers. ― During the war, there was a shortage of soldiers, so they called for volunteers.

Antonyms

• bezoldigde
• (antonym(s) of “recruit”): dienstplichtige

Derived terms

• Chinese vrijwilliger
• oorlogsvrijwilliger
• vrijwilligen
• vrijwilligersleger
• vrijwilligerstoerisme
• vrijwilligerswerk

Adjective

vrijwilliger

1. comparative degree of vrijwillig