weerzinwekkend

Dutch

Etymology

Compound of weerzin +‎ wekkend.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌʋeːr.zɪnˈʋɛ.kənt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: weer‧zin‧wek‧kend

Adjective

weerzinwekkend (comparative weerzinwekkender, superlative weerzinwekkendst)

1. repulsive, abhorrent, revolting

   In de ons omringende landen wordt het dopen van koekjes in de thee algemeen als een weerzinwekkend gebruik gezien.

   Dipping biscuits in tea is commonly considered as a revolting custom in the countries that surround us.

Inflection

Inflection of weerzinwekkend
uninflected	weerzinwekkend
inflected	weerzinwekkende
comparative	weerzinwekkender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		weerzinwekkend	weerzinwekkender	het weerzinwekkendst het weerzinwekkendste
indefinite	m./f. sing.	weerzinwekkende	weerzinwekkendere	weerzinwekkendste
	n. sing.	weerzinwekkend	weerzinwekkender	weerzinwekkendste
	plural	weerzinwekkende	weerzinwekkendere	weerzinwekkendste
definite		weerzinwekkende	weerzinwekkendere	weerzinwekkendste
partitive		weerzinwekkends	weerzinwekkenders	—

Derived terms

• weerzinwekkendheid