werdykt

Polish

Etymology

Borrowed from English verdict, from Middle English verdit, from Old French verdit, from veir (“true”) + dit (“saying”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɛr.dɨkt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛrdɨkt
• Syllabification: wer‧dykt

Noun

werdykt m inan

1. verdict

Declension

Declension of werdykt

	singular	plural
nominative	werdykt	werdykty
genitive	werdyktu	werdyktów
dative	werdyktowi	werdyktom
accusative	werdykt	werdykty
instrumental	werdyktem	werdyktami
locative	werdykcie	werdyktach
vocative	werdykcie	werdykty

Further reading

• werdykt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• werdykt in Polish dictionaries at PWN