wielbiciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wielbić +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vjɛlˈbi.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: wiel‧bi‧ciel

Noun[edit]

wielbiciel m pers (female equivalent wielbicielka)

  1. admirer
    Synonym: miłośnik
  2. adorer, admirer
    Synonym: adorator

Declension[edit]

Declension of wielbiciel
singular plural
nominative wielbiciel wielbiciele
genitive wielbiciela wielbicieli
dative wielbicielowi wielbicielom
accusative wielbiciela wielbicieli
instrumental wielbicielem wielbicielami
locative wielbicielu wielbicielach
vocative wielbicielu wielbiciele

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • wielbiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wielbiciel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wielbiciel&oldid=72351857"