wikławiec

Polish

Etymology

From wikłać +‎ -awiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /vikˈwa.vjɛt͡s/
• Rhymes: -avjɛt͡s
• Syllabification: wik‧ła‧wiec

Noun

wikławiec m animal

1. kinkajou (Potos flavus)

   Synonyms: kinkażu żółty, chwytacz

Declension

Declension of wikławiec

	singular	plural
nominative	wikławiec	wikławce
genitive	wikławca	wikławców
dative	wikławcowi	wikławcom
accusative	wikławca	wikławce
instrumental	wikławcem	wikławcami
locative	wikławcu	wikławcach
vocative	wikławcu	wikławce

Further reading

• wikławiec in Polish dictionaries at PWN