windykacja

See also: windykacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin vindicātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /vin.dɨˈkat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: win‧dy‧kac‧ja

Noun

windykacja f (related adjective windykacyjny)

1. (law) debt collection (process of pursuing payments of debts owed by individuals or businesses)

   Synonym: inkaso

Declension

Declension of windykacja

	singular
nominative	windykacja
genitive	windykacji
dative	windykacji
accusative	windykację
instrumental	windykacją
locative	windykacji
vocative	windykacjo

Related terms

nouns

• windykator

 

verbs

• windykować impf

 

Further reading

• windykacja in Polish dictionaries at PWN