wonderteken

Dutch

Etymology

From wonder (“wonder”) +‎ teken (“sign”).

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

wonderteken n (plural wondertekenen or wondertekens, diminutive wondertekentje n)

1. miraculous sign

   Volgens de legende verscheen er een wonderteken aan de hemel, wat als een voorteken werd beschouwd.

   According to the legend, a miraculous sign appeared in the sky, which was considered as an omen.

   Het verhaal vertelt over een heilige die vele wondertekenen verrichtte.

   The story tells about a saint who performed many miraculous signs.

   De gelovigen beschouwden de genezing van de zieke als een wonderteken van God.

   The believers considered the healing of the sick as a miraculous sign from God.