wprawa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Deverbal from wprawić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈfpra.va/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ava
  • Syllabification: wpra‧wa

Noun[edit]

wprawa f

  1. flair, knack
    Synonyms: umiejętność, biegłość, smykałka, sprawność
  2. practice
    Synonyms: ćwiczenie, praktyka

Declension[edit]

Declension of wprawa
singular
nominative wprawa
genitive wprawy
dative wprawie
accusative wprawę
instrumental wprawą
locative wprawie
vocative wprawo

Derived terms[edit]

adjective
verbs

Related terms[edit]

adverb
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • wprawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wprawa in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wprawa&oldid=72357253"