współbrzmienie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuwˈbʐmjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: współ‧brzmie‧nie

Etymology 1

From współ- +‎ brzmienie.

Noun

współbrzmienie n

1. (music) harmony, consonance (two or more notes played simultaneously)

   Synonyms: harmonia, konsonans

2. (phonology) harmony (act of consonants or vowels assimilating; concordance of consonants or vowels)
3. harmony (act of harmonizing with one another or complementing one other)

Declension

Declension of współbrzmienie

	singular	plural
nominative	współbrzmienie	współbrzmienia
genitive	współbrzmienia	współbrzmień
dative	współbrzmieniu	współbrzmieniom
accusative	współbrzmienie	współbrzmienia
instrumental	współbrzmieniem	współbrzmieniami
locative	współbrzmieniu	współbrzmieniach
vocative	współbrzmienie	współbrzmienia

Etymology 2

From współbrzmieć +‎ -enie.

Noun

współbrzmienie n

1. verbal noun of współbrzmieć

Declension

Declension of współbrzmienie

	singular
nominative	współbrzmienie
genitive	współbrzmienia
dative	współbrzmieniu
accusative	współbrzmienie
instrumental	współbrzmieniem
locative	współbrzmieniu
vocative	współbrzmienie

Further reading

• współbrzmienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współbrzmienie in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “współbrzmienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• współbrzmienie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego