współlokator
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
współlokator m pers (female equivalent współlokatorka)
Declension[edit]
Declension of współlokator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współlokator | współlokatorzy/współlokatory (deprecative) |
| genitive | współlokatora | współlokatorów |
| dative | współlokatorowi | współlokatorom |
| accusative | współlokatora | współlokatorów |
| instrumental | współlokatorem | współlokatorami |
| locative | współlokatorze | współlokatorach |
| vocative | współlokatorze | współlokatorzy |
Derived terms[edit]
adjective
noun
Further reading[edit]
- współlokator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współlokator in Polish dictionaries at PWN