współpraca

Polish

Etymology

From współ- +‎ praca. First attested in 1832.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuwˈpra.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sa
• Syllabification: współ‧pra‧ca

Noun

współpraca f

1. cooperation (work done together with someone) [+ między (instrumental) = between whom], [+ z (instrumental) = with whom]

   Synonyms: (obsolete) spółpraca, współdziałanie

   we współpracy z ― in cooperation with

2. cooperation (performing tasks that harm the country or its citizens, assigned by the occupation authorities, an imposed government or a criminal organization) [+ z (instrumental) = with whom]

   Synonym: (obsolete) spółpraca

3. cooperation (functioning together with other elements as part of a whole organism or machine)

   Synonym: (obsolete) spółpraca

Declension

Declension of współpraca

	singular
nominative	współpraca
genitive	współpracy
dative	współpracy
accusative	współpracę
instrumental	współpracą
locative	współpracy
vocative	współpraco

Related terms

nouns

• współpracownica
• współpracownictwo
• współpracowniczka
• współpracownik

 

verbs

• współpracować impf

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), współpraca is one of the most used words in Polish, appearing 13 times in scientific texts, 48 times in news, 36 times in essays, 1 time in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 98 times, making it the 649th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• współpraca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współpraca in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “współpraca”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 750