wykładnik

Old Polish

Etymology

From wykładać +‎ -nik. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadnik/

Noun

wykładnik m ?

1. translator, interpreter

   Synonym: wykładźca

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 176:

     Thym baczy, yze od Yadama aze do tego czaszv... lyczą szye cztyrzy tyszyącz dvyesczye y pyątnasczye lyat podlug szyedmydzyeszyat y dw vykladnykow

     [Tym baczy, iże od Jadama aże do tego czasu... liczą sie cztyrzy tysiąc dwieście i piętnaście lat podług siedmidziesiąt i dwu wykładnikow]

Related terms

adjective

• wykładny

 

adverb

• wykładnie

 

nouns

• wykład
• wykładacz
• wykładanie
• wykładźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wykładnik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

From wykładać +‎ -nik. First attested in 1778.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈkwad.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: wy‧kład‧nik

Noun

wykładnik m inan

1. (mathematics) exponent
2. indicator

   Synonym: wskaźnik

Declension

Declension of wykładnik

	singular	plural
nominative	wykładnik	wykładniki
genitive	wykładnika	wykładników
dative	wykładnikowi	wykładnikom
accusative	wykładnik	wykładniki
instrumental	wykładnikiem	wykładnikami
locative	wykładniku	wykładnikach
vocative	wykładniku	wykładniki

Related terms

adjectives

• wykładniczy
• wykładnikowy

 

Related terms

adjectives

• wykładniczy
• wykładnikowy
• wykładniowy
• wykładny
• wykładowczy
• wykładowy
• wykładzinowy

 

adverb

• wykładniczo

 

nouns

• wykład
• wykładacz
• wykładca
• wykładka
• wykładnia
• wykładniczość
• wykładność
• wykładowca
• wykładowczyni
• wykładzik
• wykładzina

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

Further reading

• wykładnik in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładnik”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładnik”, in Słownik języka polskiego‎^[5] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892